Een aantal weken geleden kreeg ik de vraag of ik aanbod voor Zomerschool Oost-Gelre voor jonge nieuwkomers wilde verzorgen.
Uiteraard wilde ik op die vraag inspelen en ik bereidde een aantal spelvormen voor die wat taalniveau betreft laagdrempelig zijn én waarbij componenten van computational thinking aan de orde komen.
Op 21 augustus ging ik naar Lichtenvoorde, naar “Bredeschool De Kei”.
Allereerst ging ik aan het werk met de allerjongste kinderen in de leeftijd van ongeveer vier tot ongeveer zeven jaar. Nadat ik de spelvormen uit had gelegd, deelden de begeleiders van deze kinderen de kinderen in groepjes in.
De kinderen gingen enthousiast aan de slag met de materialen. Het memoryspel en het dobbelspel en het “elkaar programmeren” leken het meest in de smaak te vallen.
Daarna ging ik naar de groep kinderen in de leeftijd tot ongeveer twaalf jaar. Een van de kinderen kwam meteen naar me toe om te vragen of hij me mocht helpen met klaar zetten van de materialen.
Het voorbereiden was, mede door de goede hulp, snel klaar en mijn “hulpje” was ontzettend nieuwsgierig geworden naar wat we zouden gaan doen.
Toen deze groep kinderen bij elkaar was, legde ik ook hier de spelvormen uit en deelden de begeleiders van deze kinderen de groepjes in.
In eerste instantie leken de kinderen “Levende Bee-Bot” makkelijk te vinden, maar met de differentiatieopdrachten die ik gaf, moest er toch wel even goed nagedacht worden om de “robot” naar de juiste bestemming te “programmeren”.
Nadat alle groepjes alle activiteiten gedaan hadden en de kinderen lieten weten toch nog niet te willen stoppen, werd er in twee teams in estafettevorm fanatiek en enthousiast een van de spellen nog eens gespeeld.
Het was mooi te zien dat een aantal kinderen verbaasd was over eigen kunnen en om het enthousiasme, het plezier in het samenwerken, maar ook van het vinden van oplossingen door en van de kinderen te zien.
Na afloop werd mij door een medewerker van Oost-Gelre gevraagd of ik in de toekomst nog een soortgelijk iets zou willen verzorgen; zeker! Ik vond het “Kei”-leuk om met deze kinderen te werken.