Vorig jaar was ik samen met de docenten van PABO HU Don Zuiderman en Gerard Dummer bij de CAS (Computing At School) conferentie in Winchester. Dit beviel me zo goed dat ik graag nog eens naar een CAS Conference zou gaan.
Via Twitter las ik over de negende nationale conferentie in Birmingham en naar aanleiding daarvan nam ik contact op met Phil Bagge (Computing-teacher en veelgevraagd spreker over computational thinking) om te vragen of Nederlandse deelname aan de conferentie die voor Britse onderwijsgevenden bedoeld is mogelijk is. Phil gaf aan dat Nederlandse collega’s van harte welkom zijn.
In eerste instantie benaderde ik Gerard en Don om mee te gaan, maar zij konden niet mee. Pauline Maas (Pauline (creatief en gek op uitdagingen) zet zich in om programmeren voor kinderen op de agenda van scholen te krijgen en is schrijfster van boeken over programmeren (bijv.b. CodeKlas)) die ik ken doordat zij mij benaderde om bij te dragen aan het boek CodeKlas, was wel in de gelegenheid om samen naar Birmingham te gaan.
Op vrijdag 16 juni haalde ik Pauline thuis op en samen gingen we naar Schiphol om naar Birmingham te vliegen.
Na een goede vlucht en een voorspoedige treinreis kwamen we aan in het prachtige “futuristische” station van Birmingham. Nadat we onze bagage naar ons hotel hadden gebracht, gingen we in de stad een hapje eten en hebben we het rustig aan gedaan.
De volgende ochtend gingen we na een heerlijk ontbijt met de bus naar het universiteitsterrein van Birmingham waar de conferentie georganiseerd werd.
De ontvangst was hartelijk. Toen we onze badges, ons persoonlijke programma en onze goodiebag hadden ontvangen, gingen we naar de collegezaal waar de centrale start van het programma was.
Eerst werd het programma kort geïntroduceerd en aansluitend werd er een en ander over CAS (Computing At School) en wat CAS voor leerkrachten kan betekenen uitgelegd.
Daarna was het woord aan Mark Guzdial die vertelde over uitkomsten van wetenschappelijk onderzoek die gebruikt kunnen worden om onderwijsaanbod in computational thinking te verbeteren.
Na deze plenaire start van de conferentie waren de eerste twee workshoprondes.
Als eerst volgde ik de workshop Making Algorithms Fun van Darren Travi en Ilia Avroutine. Zij gaven onder andere voorbeelden van unplugged activiteiten om in te zetten bij leerlingen van het voortgezet onderwijs om bepaalde programmeerconcepten te introduceren voordat deze leerlingen plugged aan de slag gaan met programmeeropdrachten.
De tweede workshop voor mij was Developing problem solving behaviours, attitudes en disponitions van Mark Dorling en Phil Bagge. Zij gaven allerlei pedagogische en didactische tips en adviezen. Hun doel is: “Helping pupils to become independent problem solving learners in all subjects”.
Na deze eerste twee workshop was het “lunchtime”. De meeste deelnemers namen iets van het goed verzorgde buffet mee naar buiten om daar te tijdens de lunch bij te praten met collega’s en ondertussen te genieten van het prachtige zomerweer.
Tijdens de derde workshopronde was ik bij de workshop Barefoot Computing for Primary School van Lee Goss. Lee vertelde kort iets over Barefoot Computing en liet ons daarna kennis maken en ervaring opdoen met een aantal unplugged activiteiten voor computational thinking die mijns inziens laagdrempelig en ook zeer goed bruikbaar zijn in het basisonderwijs.
De vierde workshop Establishing progress within Computing using Scratch werd verzorgd door Jamie Edmondson. Hij vertelde over de mogelijkheden om kinderen door middel van het gebruik van Scratch ook aan andere onderwijsdoelen te laten werken en hij liet ons ook nadenken over de mogelijkheden om combinaties te maken. Hij liet de ons als deelnemers tenslotte ook een aantal dingen in/met Scratch uitproberen.
Aansluitend op de laatste workshopronde was er weer een plenair deel in de collegezaal.
Miles Berry vertelde in het kader van Project Quantum over het belang van diagnostische vragen en hij wist door een actieve werkvorm te gebruiken iedereen bij zijn verhaal te betrekken.
Na Miles was de beurt aan Chris Ensor van het National Cyber Security Centre om te vertellen over Securing our Digital Society.
Vervolgens vertelde Linda Liukas aan de hand van het Finse curriculum en aan de hand van haar Hello Ruby-boeken over mogelijkheden om met kinderen aan de ontwikkeling van computational thinking te werken. Hoewel ik Linda al vaker heb horen spreken en ik haar al eens gesproken heb, blijf ik het boeiend vinden wat en hoe ze vertelt over computational thinking / programmeren met kinderen: “eenvoudig” in voorbeelden en naar mijn idee inhoudelijk sterk.
Tenslotte werden alle deelnemers opgeroepen om in een filmpje te vertellen wat zij mee nemen van deze (mooie!) Conference en om dit filmpje te delen.
Met onze hoofden vol verhalen en ideeën stapten Pauline en ik in de bus om weer richting het centrum van Birmingham te gaan. Nadat we ons in het hotel een beetje opgefrist hadden, hebben we samen met Eelco Dijkstra, Aad van der Drift en Ramon Moorlag (allen betrokken bij vakvereniging I&I) die ook bij de conferentie waren gegeten en nagepraat over de conferentie.
De dag daarop hebben Pauline en ik als toeristen een deel van Birmingham bekeken. Op een canalboat hebben wij door een filmpje op te nemen waarin wij terugblikken op de conferentie ingespeeld op het eerder genoemde verzoek en aan het eind van de middag vlogen we weer naar Nederland.
Ik kijk terug op een mooie conferentie en een zeer gezellig en geslaagd weekend “overseas” en ik sluit volgend jaar graag weer aan bij de National CAS Conference.
Hieronder is het filmpje te zien dat door Computing At School is samengesteld en waar ons filmpje in is opgenomen.
Een deel van de foto’s is door Pauline Maas gemaakt en deze foto’s heb ik met haar toestemming gebruikt.
